SICAKLIK: İç mekân bitkilerinin büyüme ve gelişmeleri ile bulundukları ortamın sıcaklığı arasında sıkı bir ilişki vardır. Genel olarak 0-45 ºC arasında bitkiler, gelişme ve büyüme gösterirler. Ancak büyüme sıcaklığı, kökeni ve ihtiyaçları farklı olan her iç mekân bitkisi için farklı olabilmektedir. Genellikle iç mekân bitkileri 0 °C’nin üzerindeki sıcaklıklarda yetişebilse de, tropikal kökenli bitkilerin çoğu 10 °C’nin altındaki sıcaklıklardan zarar görür. Yüksek sıcaklık derecelerine dayanıklılıkları; bitki çeşidi, hava orantılı nem ve sulama suyunun miktarına göre değişmektedir. Sıcaklıktaki ani düşüş ve yükselişler, genellikle solmalara, yaprakların düşmesine, kalıcı zararlara ve ölüme yol açabilir.
IŞIK: İç mekân bitkileri doğadaki diğer bitkiler gibi fotosentez yapabilmeleri, büyüme ve gelişmeleri için ışığa gereksinim duyarlar. Kökeni tropikal ormanlara dayanan ve yetersiz ışık koşullarına uyum gösteren türler dışında, iç mekân bitkilerinin çoğu en iyi şekilde ışıklandırılmış ortamlarda iyi gelişim gösterirler. Çünkü iç mekânlardaki ışık şiddeti dış mekânlarda, hatta ağaç altlarına oranla daha azdır. Işık gereksinimi bitki türüne göre değişim gösterebildiği gibi, döneme göre de farklı düzeylerde olabilmektedir. Bitkiler gelişme dönemlerinde bol ışığa, buna karşın dinlenme dönemleri süresince daha az ışığa gereksinim duyarlar.
YAPAY IŞIK: İç mekânlarda bitki kullanım alanlarının, her zaman bitkilerin gereksinimine uygun ışığı sağlaması mümkün olmaz. Özellikle merdiven altı gibi geniş, göze hoş gelmeyen alanların değerlendirilmesi ve daha iyi bir görünüme sahip olması amacıyla iç mekân bitkilerinin kullanımı söz konusu olabilmektedir. Güneş ışığının yetersiz olduğu durumda yapay ışık kullanılması, genellikle başvurulan bir yöntemdir. Yapay ışık, güneş ışığına benzerse de, 4-5 saatlik güneş ışığına eşdeğer bir ışıklandırma için aynı süre yapay ışık kullanılması yeterli olmaz. Sağlıklı bitki yetiştirmek için yaklaşık 12-16 saat yapay ışıklandırma yapmak gerekebilir. Yapay ışıklandırma genellikle floresan tüplerle yapılır. Yapay ışık altında yetiştirilen bitkilerde yeterli hava neminin sağlanmasına da özen gösterilmelidir.
ORANTILI NEM VE SU: Nem, yüksek sıcaklık ve şiddetli ışıktan kaynaklanan olumsuz etkiyi azaltarak bitkide dengeli bir gelişme sağlar. Bu nedenle iç mekân süs bitkileri yetiştiriciliğinde orantılı nemin önemi büyüktür. Tropikal kökenli bitkilerin nem ihtiyacı % 80’in üzerinde, diğer birçok bitkinin ise %60-70 civarındadır.
SAKSI HARCI: Bitkilerin içinde bulundukları yetiştirme ortamı özellikleri kullanılan malzemeye göre değişkenlik göstermektedir. Bitki isteğine göre harç hazırlanarak yetiştiricilik yapılması önemlidir. Farklı materyallerin bitki ihtiyacına göre belirli oranlarda karıştırılması gerekmektedir.
Harç hazırlamada kullanılan başlıca materyaller şunlardır:
Toprak: Yetiştiricilikte kullanılacak toprakta kum, silt ve kil parçacıklarının uygun oranlarda karışmış halde bulunmaları gereklidir.
Torf: Bataklık ve benzeri su altındaki arazilerde yetişen bitkilerin kısmen parçalanmasıyla oluşmuş organik maddelerdir.
Yaprak çürüntüsü: Yaprakların parçalanma ve çürümesi sonucu oluşmuş materyaldir.
Ahır gübresi: Sığır, at, koyun, keçi gibi hayvanların katı ve sıvı dışkıları ile yataklık olarak kullanılan sap, saman gibi materyallerin fermantasyonuyla oluşmuş gübrelere denir.
Kum ve çakıl: Hazırlanacak harcın hacim ağırlığını ve su tutma kapasitesi gibi fiziksel özelliklerini değiştirmek amacıyla turbaya karıştırılmış maddelerdir.
Perlit: Volkanik kökenli bir maddedir.
Diğer organik materyaller: Turba ve yaprak çürüntüleri dışında kalan, parçalanmış ağaç kabukları, saman, yer fıstığı ve çeltik kabukları gibi organik materyallerdir.
info@mesken-h.com
Kemalpaşa Mah. 50. Sok. No: 24 K:1
Serdivan / SAKARYA